Piano

Uiteindelijk kwamen we uit bij een ontzettend leuke man in Haarlem. Hij woonde zelf voorheen in Leiden en had het idee opgevat om weer terug naar het ouderlijk huis in Haarlem te verhuizen na het overlijden van zijn ouders. Na een jaar miste hij toch zijn vertrouwd geraakte Leiden en besloot het ouderlijk huis te verkopen om terug te keren naar Leiden. De piano, die een rode draad door zijn leven bleek, kon echter niet mee naar Leiden en zocht daarom een nieuwe eigenaar die daar met respect mee om kon gaan. Eenmaal daar aangekomen, een paar kopjes koffie en vele verschillende gespreksonderwerpen verder was het tijd om de piano in te gaan laden. Hij vertelde dat zijn ouders deze piano in hun studententijd in Amsterdam al tweedehands hadden gekocht. Als jong kind had hij ook op deze piano leren spelen. De emotionele band was steeds meer voelbaar naarmate het moment van inladen naderde. De fotocamera werd erbij gehaald, eerst een foto op zijn oorspronkelijke plek, toen eentje op het karretje, eentje in de hal, eentje op de stoep, eentje op de laadklep, eentje in de vrachtwagen en als laatste eentje toen hij vast geriemd klaar was voor vertrek. Het is mooi om te zien dat iemand een dergelijke binding met iets kan hebben en geeft ons het besef de piano een goed onderkomen te geven met de beste verzorging..